Kreş ve anaokulu serüvenine, bu yıl başlayan anneler burada mı?
Çocuklarımızla birlikte bizim de duygusal anlamda zorlandığımız bir başlangıç oluyor bu okula başlama / alışma evresi. Hislerimizi arkadaşlarımızla, büyüklerimizle paylaşıyoruz, aldığımız cevap çoğunlukla aynı: Böyle böyle alışacak…
Peki bu ‘’böyle böyle alışma’’ evresi bize ve çocuğumuza nasıl etki ediyor?
Önce çocuğunuzun yaşadığı bu zorluklar ve ağlama krizlerine bir ışık tutalım. Sebebi, sizinle güvende hissettiği bir yaşam tarzından, güvenli alanından, çoğunlukla bakımvereni ile birebir, talep ve anında karşılık alma ilişkisinin kurulu olduğu ilişkiden, otoritenin öğretmende olduğu, yalnız değil sınıf arkadaşları ile kurallar ve komutlara uyması, zamansal rutine uyumlanması gerektiği bir ortama başlaması. Daha net olmak gerekirse, uyku saatinin, beslenme saatinin ve tarzının, tuvalet ihtiyacını giderme ve bunu yeni ilişki kurduğu insanlar ile sağlamak durumunda kalması, hem akranları hem de öğretmeni ile ilişki kurma ve problem çözme tarzının değişmesi / evrilmesi, birincil bakımverenin koşulsuz ve anında sevgisini, günün büyük çoğunluğunda hissedememesi vs. oluyor çoğunlukla sebep. Öncelikle biz ebeveynler olarak aynı duruma maruz kaldığımızda, daha da basiti, işimizi, evimizi, aracımızı değiştirdiğimizde, ne hissettiğimizi bir düşünelim…
Bundan çok daha fazlası…
Peki ne yapabiliriz ? Sorumuzu tekrar hatırlayalım ‘Böyle böyle alışacak mı?’ Madde madde belirtmek isterim.
- Süreci ona eğlenceli bir şekilde okula giderken değil, akşam uyumadan önce anlatın. Bir sonraki günü, öğretmeni ile istişare ederek öğrenip anlatabilirsiniz. Neler yaşayacağını bilen çocuk, kendini güvende hisseder.
- Sorgulamayın. Bugün günün nasıl geçti sorusunun cevabını hiçbir zaman alamazsınız ama, bugün en çok neye güldün sorusunun cevabı mutlaka vardır.
- İlk günlerde bağ kurabileceği materyal ya da oyun eşyası ile okula gitmesine izin verin.
- Okulun kapısında kısa ve öz, dramatize etmeden vedalaşın. Okuldan geldiğinde sakin karşılayın.
- Öğretmenine, seçtiğiniz okula, en önemlisi de çocuğunuza güvenin.
- Oryantasyon sürecinde ağlarken terketmeyin. Terkedilmişlik hissi, kaygıyı besler, kaygı yükselirse okulu ve okulla ilgili olan herşeyi reddediş ve öfke başlar. Bu duygu sistematik olarak pekiştirilirse travma oluşabilir.
- Rutinlere sadık kalın. Okulda verilen sorumlulukları birlikte yerine getirin. Alışverişlerinizi birlikte yapın. Etiketleme vs. gibi işlerde katkıda bulunmasına izin verin.
- Okul günlerinde okulda olması gerektiğini bilin ve buna göre konuşun ve davranın. Okulun tercihen gidilebilecek bir yer olmadığı, bunun da bir sorumluluk olduğunu anlatın.
Mutlu, huzurlu, sağlıklı okul yıllarınız olsun.
